Over veerkracht, stress en het zenuwstelsel
Op deze website heb je kunnen lezen over natuur, paarden en hartcoherentie, drie belangrijke onderdelen binnen de coaching bij Equi-Natural. Ik zet ze in om jou te helpen om het leven (nog) beter aan te kunnen, om met meer gemak en plezier de dingen te doen en situaties aan te gaan die je misschien niet gemakkelijk vindt. En hoewel het in eerste instantie misschien niet veel met elkaar op lijkt te hebben, hebben ze tenminste Ă©Ă©n ding gemeen: het zenuwstelsel!Â
De coaching die ik bied is gericht op jouw zenuwstelsel. Je leert bij mij om stress te reguleren en veerkracht op te bouwen. Dat hangt allemaal samen met je eigen zenuwstelsel. Je ontwikkelt meer lichaamsbewustzijn en je krijgt tools waarmee je leert om je spanning zelf beter te reguleren. Hierbij maken we gebruik van verschillende hulpbronnen, waaronder de paarden, de natuur en je ademhaling. Doordat je steeds gemakkelijker herkent hoe je letterlijk en figuurlijk in je vel zit wordt het makkelijker om tijdig bij te sturen en op tijd rust te pakken of een stapje terug te doen.
Het zenuwstelsel is een ingenieus netwerk van cellen, dat informatie kan opnemen en verwerken. Een onderdeel van het zenuwstelsel is het autonome deel. Dat is dat deel dat zijn zaakjes als het ware zelf regelt. Zo haal je adem zonder dat je erover na hoeft te denken, je hartslag wordt vanzelf geregeld, je spijsvertering gaat ook door als jij met andere zaken bezig bent, en ook het knipperen van je ogen valt hieronder.Â
Misschien merk je op dat er binnen het autonome zenuwstelsel stukken zijn die vanzelf gaan maar dat er ook delen zijn die je kunt beïnvloeden. Dat is precies waarom ik coach “met het zenuwstelsel”
Het autonome zenuwstelsel houdt zich voornamelijk bezig met gevaar en veiligheid. Het reageert op prikkels en zoekt dan een passende reactie, waarbij jouw kans op overleven voorop staat. Je kent waarschijnlijk de termen fight flight en freeze. Deze reactiemogelijkheden menen we soms bewust in te zetten maar dankzij de polyvagaaltheorie van Dr Porges weten we inmiddels dat deze reacties geregeld worden door het autonome deel en dat we hierin geen bewuste of vrijwillige keuzes maken. In het kort gaat het over het volgende:
Gedurende de evolutie zijn er meerdere, afzonderlijke delen van het autonome zenuwstelsel ontstaan:
- Het oudste systeem (dorsaal genaamd) reageert op gevaar door te immobiliseren of te dissociëren waardoor het lijkt of je dood bent (freeze: bevriezen ofwel verlammen)
- Daarna is het Flight/Fight (vlucht-vecht) mechanisme ontstaan (bekend als sympathisch), dat om te overleven, het lichaam juist maximaal aanzet tot actie
- Als laatste is een sociaal betrokkenheidsysteem ontstaan (ventraal genaamd), dat voornamelijk is ontwikkeld bij zoogdieren. Dit deel scant (onbewust) naar elementen van veiligheid -zowel in je lijf als daarbuiten- en communiceert hierover met en naar anderen.
Afhankelijk van de (onbewust) waargenomen mate van dreigend gevaar zet het autonome zenuwstelsel een bepaalde reactie in gang, waar ons denkende brein vrijwel geen invloed op heeft. Â
Liever een filmpje? In deze korte animatie weten ze de werking van het zenuwstelsel heel mooi helder uit te leggen.
